Spoiler.

Heb ik jullie trouwens al laten weten dat er een give away op komst is?

Deze had je nog tegoed.

Ik heb jullie nog 2 rokjes te tonen. Het zijn weer twee a-lijntjes, want die zijn simpel, mooi en staan me (iedereen eigenlijk heel goed.

Nummer één: gemaakt in de les met een stofje dat ik kocht in Parijs. Ik denk dat het Michael Miller is, maar ik ben niet zeker. Het is al even af, maar ik wachtte op het mooie weer voor een foto.

Beetje show verkopen kan nooit kwaad ;)

Nummer twee: het alom gekende vossenstofje van Kokka, Ik zag het bij Julija's shop en was meteen verkocht. Ik had het laatste stuk van de rol, maar het was te weinig voor een rokje. Gelukkig kon ik bij Vermiljoen nog een stuk op de kop tikken!

Ik maakte het zaterdagmorgen af, net op tijd voor een middagje Kubb in het park!

Jep, this is how I look!

Oh ja, aan degenen die dit gelezen hebben: Ik heb mijn benen niet meer geschoren sinds mijn verjaardag, en ik heb de foto's niet door photoshop gehaald. Dit is dus het ultieme bewijs dat ik niet gelogen heb :)

#wijvenweek: Zelfcensuur.

Jullie hebben al een aantal mindere kantjes van mij leren kennen deze voorbij dagen. Dat is rommelig ben en dat ik mijn benen niet scheer, dat ik altijd te laat kom,... Ik wacht op de moment dat we eens over onze goede kanten kunnen bloggen, ik denk dat ik nog een dagje langer doorga met wijvenweek en maandag blog over de dingen waar ik trots op ben :)

Maar goed, laat ik het vandaag even hebben over strijken. Ik vind strijken best wel ok, strijkplank voor de tv, leuk naar één of andere serie kijken (Bones, House, Castle, ...), dan gaat het lekker vooruit. Maar toch gebeurt het niet zo vaak en laat ik het opstapelen. Zoals nu, wij hebben geen kleren in onze kast liggen, al onze kleren liggen in 2 grote wasmanden en daar vissen we uit wat we nodig hebben. Gelukkig dat het lief niet vaak hemden draagt :). Ik denk dat ik al twee maanden niet meer heb gestreken, buiten het occasionele 'Dju, wij moeten naar een feestje, ik zal toch maar even in de rapte een jurkje strijken'. En stofjes, de stofjes worden gestreken, want zij verdienen dat!

Als ik er aan denk trek ik morgen een foto! Maar nu ga ik eerst een jurkje strijken, want ik vertrek zo meteen naar een feestje :)

#wijvenweek: dromendag.

Een dagje te laat, maar ik wil het wel nog hebben over dromen. Toekomstdromen om specifieker te zijn, want zo heb ik er wel een aantal.

Eigenlijk niets ongewoons, meer het typische huisje tuintje kindje-gedoe.

Ik ben er zeker van dat ik dit ook zal bereiken, maar op deze moment zit ik een beetje vast. De voorbije weken/maanden, zijn het lief en ik naar een aantal appartementjes gaan kijken en hebben we banken afgeschuimd, op zoek naar ons eigen nestje.

Maar de laatste tijd begin ik ook te twijfelen, niet omdat ik niet wil samenwonen (integendeel!) maar ik wil terug gaan studeren. Denk ik. Ik heb een aantal jaar in Gent gestudeerd, maar mijn studies niet afgemaakt. Twee jaar geleden heb ik besloten te stoppen en ben ik vrijwel meteen beginnen werken (ik vond een toffe job na twee dagen). Maar het is niet de droomjob. Ik droom van ofwel een eigen winkeltje ofwel werken met kindjes (lerares lagere school ofzo). Dat zou wel betekenen dat ik terug zou gaan studeren, bedrijfsbeheer kan in avondschool, maar ik denk dat het nog iets te vroeg is voor mij om al meteen iets op te starten. Een lerarenopleiding daarentegen zou dagonderwijs zijn en dus niet de combineren met een voltijdse job. 

In principe is dit geen probleem, maar dan wordt het financieel wel hard en kunnen we ons geen eigen huisje/appartementje kunnen veroorloven. Nog niet tenminste. Langs de andere kant is het wel nu de moment om terug te gaan studeren, ik heb nog met niets of niemand rekening te houden, geen kindjes (op) te voeden, geen huis af te betalen,... Er zijn mensen (zoals mijn moeke (mama)) die terug gaan studeren terwijl ze in volle verbouwingen zitten en drie kindjes rond hebben lopen en nog slagen ook. Maar laat ons eerlijk zijn, simpel is het ook niet.

Ik heb dus beslissingen te maken. Zucht..

#wijvenweek: Guilty pleasures en kleine kantjes.

Goh, waar zal ik beginnen? Hier kan ik genoeg over schrijven, maar ik zal het beperkt houden.

Kleine kantjes:

'Een bureau is gewoon een grote vuilbak met schuiven.' Deze uitspraak hoorde ik vandaag op het werk en ik moest meteen denken aan het thema van vandaag. Want op mijn bureau ligt vol, maar dan ook echt vol met gerief allerhande. En als er echt niets bij past beginnen die stapels zich uit te breiden naar de eettafel. Het lief kan zich daar nogal aan ergeren, een aantal maanden geleden was hij het beu en had hij al mijn spullen die in de woonkamer lagen in 2 grote zakken gestoken en in de slaapkamer gedumpt. Wel...in alle eerlijkheid: die zakken staan er nog altijd. Do I need to say more?

Op tijd komen is nog zo iets waar ik niet goed in ben. 10 min is zowat de standaard, dus als je ooit met me afspreek, hou daar dan rekening mee :). Het lief heeft trouwens hetzelfde probleem, dus dat scheelt al een hoop frustraties. Ik doe echt mijn best, maar toch blijft het heel erg moeilijk om op tijd te komen. Laten we er nog maar een quote tegenaan smijten: 'The stripes on a tiger are hard to change'.

Guilty pleasures:

Ik hou van eten. En ik hou vooral van vullingen, er zijn zo een aantal zoetigheden die in een bepaalde volgorde gegeten moeten worden, zodat ik ten volle van de vulling kan genieten. Een kleine opsomming:

Negerinnentetten (mellowcakes): eerst de chocolade, dan het koekske en pas als er niets meer rondhangt wordt die heerlijke witte vulling volledig in mijn mond gestoken zodat ie heerlijk kan smelten op de tong.

Pims koekjes: idem als hierboven, eerst de chocolade, dan het cakeje en dan slurp ik dat sinaasflapke op.

Pralines met amandelpraliné zijn mijn favoriet, ook daar wordt eerst alles rond de vulling weggeknabbeld om dan aan de praliné te beginnen (ze zouden dat in grote potten moeten verkopen zoals speculoospasta, ik zou sowieso een voorraad hebben)

En dan nog ene die waarschijnlijk heel herkenbaar is voor velen: 

Princekoeken (liefst met vanille). De twee koekjes worden heel voorzichtig van elkaar gehaald zodat de vanille op 1 koekje hangt. Als dit niet zo is, is het al om zeep. Dan wordt dit met de voortanden van het koekje geschraapt. Het koekje moet ik dan eigenlijk al niet meer hebben, maar dat wordt dan toch (met tegenzin) opgegeten. Het lief eet ze op exact dezelfde manier, dat moet een grappig zicht zijn om ons hier samen te zien schrapen aan ons koekske.

Ja jongens (of beter 'wijven'), Volgens mij gaan jullie na deze week een heel vreemd beeld van me hebben. Als wijvenweek volgend jaar terugkomt, kan het thema dan aub 'maskers terug op' zijn? Kwestie van de reputatie terug omhoog te krijgen :)

#wijvenweek: Beautyqueen in het diepst van mijn gedachten.

Dat begint hier al goed, het is nog maar het eerste thema en ik heb geen idee wat ik daarover kan schrijven. Ik ben namelijk geen beautyqueen, zelfs niet in het diepst van mijn gedachten. Natuurlijk zie ik er graag goed uit, maar veel moeite doe ik er ook niet voor, dat neemt allemaal zoveel tijd in beslag. 

Schmink bijvoorbeeld. Ik gebruik dat dus praktisch nooit, en dat mag je dus letterlijk nemen 1 keer in de maand is dus al veel. En als ik het gebruik is het enkel mascara. 'Maar Janne, waarom toch?' Ik zal het jullie eens vertellen. Ik ben een blonde, bleke met blauwe ogen. En als ik dan eens probeer me wat op te maken zie ik er eerder uit als een drag queen en laat dat nu niet de bedoeling zijn. Al heeft dat ook veel met onkunde te maken :). 

Benen scheren, nog zoiets. Ik doe dat dus praktisch nooit, als ik er een gemiddelde op zou moeten plakken zou ik zeggen om de 2 weken in de zomer en om de maand of anderhalve maand in de winter. 'Maar Janne, loop jij dan rond als een baardaap?' Wel nee, zoals ik al zei ben ik blond en tel daar nog eens bij dat ik niet zo behaard ben. Als ik mijn benen dan scheer is het eerste stoppeltje pas te zien na een week ofzo, en dat is dan zo lichtgekleurd dat geen kat dat ziet.

Ik ben de voorbije 2 jaar welgeteld 4 keer naar de kapper geweest, en daarvoor was het ook weer zeven jaar geleden (Ik had haar tot aan mijn achterste). Juwelen draag ik ook bijna nooit, ten eerste mag dat niet op het werk en ten tweede ontsteken mijn oren steeds als ik oorbellen draag. Spijtig vind ik dat, want er zijn zoveel mooie oorbellen in de wereld. Langs de andere kant is het dan weer goed voor de portemonnee. 

En ik ga eerlijk zijn, ik ben nogal aan de luie kant 's ochtends. Dat gaat hier bij mij van rol uit bed, poets de tanden en vertrek.

Maar ik kan wel enorm genieten van een heerlijk oliebadje of een saunake, dus badolie zal hier altijd wel te vinden zijn. En een ander 'beautyproduct' dat hier steeds aanwezig is is aftersun, want dat bleek velleke van mij doet niet mee aan bruinen, verbranden daarentegen dat kan het goed!

En als je nu denkt dat ik eruitzie 'gelijk nen draak', met harige benen, gespleten haar tot aan mijn schedel en wallen tot aan mijn kin. Dan zullen we eens afspreken zodat ik je kan tonen dat naturel ook goed kan zijn!

Chocolate...

Vorige woensdag hield ik me bezig met dit:

Het resultaat: deze heerlijke pralines met praliné (sommigen kregen er zelf gepofte rijst of feuilletine bij!):

Handtasje

Dit weekend werkte ik verder aan het verjaardagscadeau voor mijn broer.  Maar zodra ze het geluid van mijn naaimachine hoorde stond F bij me om te vragen of ze ook iets mocht maken. Het cadeau werd aan de kant gelegd en we begonnen samen aan een handtasje. Al heb ik niet veel gedaan buiten uitleggen en de pedaal bedienen. Het patroon, knippen, strijken, spelden, stikken (buiten de pedaal dan), ze deed het allemaal zelf. En ik moet eerlijk zeggen dat het tasje heel erg mooi is geworden en je niet zou zeggen dat het gemaakt is door een zesjarige die voor de eerste keer naaide.